Dat wonderen bestaan is deze kleine pretbek het ultieme bewijs van. Op 16 augustus 2018 gingen wij vol goede hoop met Tári op weg naar de vruchtbaarheidskliniek van Carola Möhrke in Dortmund, waar ik al eerder dat jaar het sperma van Milo naar toe over had gebracht. Dé inseminatie waar we al jaren naar hadden uitgekeken werd eindelijk realiteit. Een week eerder tijdens onze vakantie met Tári in Emmendingen hadden we talloze Ooievaars gezien, dus dat moest toch haast een voorteken zijn.
De echo vier weken later was wat dat betreft helaas wat teleurstellend, vooral voor degenen die met mij ook hadden gehoopt op een pupje van de in het voorjaar van 2017 overleden Milo. Slechts één kloppend hartje. Maar voor ons betekende dat dat onze wens in vervulling zou gaan, reu of teef maakte ons immers niet uit. Het zou sowieso een wondertje zijn.
Na een röntgenfoto gemaakt te hebben en goed overlegd te hebben met Erik Noorman van Dierenkliniek Den Heuvel in Best wat wijsheid zou zijn, na de enorme investering en het mogelijke risico van het afwachten van een natuurlijke bevalling, hebben we besloten de pup te laten halen op 15 oktober 2018.
Wat een geweldig spannende dag was dat. Ik vergeet nooit meer hoe Erik net zo enthousiast als ik was, toen we zagen dat dat ene pupje ook nog een gezond teefje bleek te zijn met alles erop en er aan. En dat zo onze kennel weer mogelijk nieuwe aanwas voor de toekomst zou hebben.
We hadden altijd al gezegd dat als we nog een dochter van Milo in onze meute mochten verwelkomen zij naar haar vader vernoemd zou worden, en wat ben ik trots als ik haar volledige naam “Yenoble Wood’s Nabilah Maylah” zie staan.
Op de donkere kijkers en de oogopslag van haar vader na, heeft ze verder uiterlijk eigenlijk bar weinig van hem en is ze meer een kopie van haar moeder. Een enorme pretletter met het aanhankelijke en knuffelige van beide ouders. Als eenling is ze super gehecht geraakt aan haar moeder, waar Tári is, is Maylah en andersom. Dus ’s avonds op de bank is het voortaan duo-knuffelen. Maar mij hoor je niet klagen, ik kan er alleen maar met volle teugen van genieten.